Niemal wszystkie wzorce umowne stosowane przez organizatorów turystyki zawierają niedozwolone postanowienia naruszające prawa konsumentów – wynika z najnowszej analizy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Ponad 95 proc. ogólnych warunków uczestnictwa w imprezach oraz inne dokumenty (w tym katalogi i foldery) używane przez 119 organizatorów turystyki zawierało postanowienia naruszające prawo – przede wszystkim kodeks cywilny oraz ustawę o usługach turystycznych.
Stwierdzone nieprawidłowości dotyczyły zwłaszcza:
- przyznawania sobie przez organizatora prawa do jednostronnej zmiany umowy (zwłaszcza ceny) bez uzasadnionej przyczyny;
- wyłączenia lub ograniczenia odpowiedzialności organizatora z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy. Skargi konsumentów najczęściej dotyczą zakwaterowania (na przykład hotel o niższym standardzie, położony daleko od morza) lub zubożenia programu wycieczki;
- ograniczenia odpowiedzialności organizatora
w przypadku ofert last minute. Umowy tego rodzaju często zawierają klauzule umożliwiające biurom podróży dokonywanie zmian w warunkach imprezy
– na przykład standardu zakwaterowania;
- wyłączenia obowiązku zwrotu konsumentowi uiszczonej zapłaty w przypadku rezygnacji z imprezy;
- ograniczania konsumentom możliwości skutecznego dochodzenia roszczeń. Wiele umów stosowanych przez biura podróży nakłada na klientów uciążliwe obowiązki w przypadku dochodzenia swoich praw – typowym przykładem jest bardzo krótki, dwudziestoczterogodzinny okres, w jakim można składać reklamacje;
- zastrzegania, że ewentualne spory rozstrzygać będzie sąd właściwy miejscowo dla siedziby organizatora turystyki.
Stwierdzone nieprawidłowości dotyczyły zwłaszcza:
- przyznawania sobie przez organizatora prawa do jednostronnej zmiany umowy (zwłaszcza ceny) bez uzasadnionej przyczyny;
- wyłączenia lub ograniczenia odpowiedzialności organizatora z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy. Skargi konsumentów najczęściej dotyczą zakwaterowania (na przykład hotel o niższym standardzie, położony daleko od morza) lub zubożenia programu wycieczki;
- ograniczenia odpowiedzialności organizatora
w przypadku ofert last minute. Umowy tego rodzaju często zawierają klauzule umożliwiające biurom podróży dokonywanie zmian w warunkach imprezy
– na przykład standardu zakwaterowania;
- wyłączenia obowiązku zwrotu konsumentowi uiszczonej zapłaty w przypadku rezygnacji z imprezy;
- ograniczania konsumentom możliwości skutecznego dochodzenia roszczeń. Wiele umów stosowanych przez biura podróży nakłada na klientów uciążliwe obowiązki w przypadku dochodzenia swoich praw – typowym przykładem jest bardzo krótki, dwudziestoczterogodzinny okres, w jakim można składać reklamacje;
- zastrzegania, że ewentualne spory rozstrzygać będzie sąd właściwy miejscowo dla siedziby organizatora turystyki.
Dodaj komentarz