Kilka refleksji na temat rynku hotelarskiego

Autor: Kazimierz Kowalski

Kazimierz Kowalski - organizator uruchomienia w 1997 r. programu marketingowego Polish Prestige Hotels, skupiającego obecnie ok. 40 polskich hoteli i prezes Fundacji PPH. W latach 1994-2007 był dyrektorem generalnym hotelu Jan III Sobieski i prezesem zarządu. Wcześniej pracował w spółce Best Eastern Plaza Hotels jako wiceprezes ds. hoteli. W latach 1988-1991 zastępca dyrektora naczelnego Państwowego Przedsiębiorstwa Orbis, kierujący pionem hoteli i rozwoju, a przedtem m.in. pracował w Głównym Komitecie Kultury Fizycznej i Turystyki jako dyrektor Departamentu Gospodarki Turystycznej i Usług oraz wieloletni pracownik w strukturach Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.   Przede wszystkim składam wyrazy szacunku i podziękowania za całokształt publikacji o tematyce hotelarskiej w minionym pięćdziesięcioleciu „Hotelarza” i życzę utrzymania wysokiego poziomu prezentacji merytorycznej tematyki branżowej na kolejne lata. Jubileusz 50-lecia „Hotelarza”, który był, i jest nadal, cenionym periodykiem dla hotelarzy, jest też okazją do przedstawienia kilku osobistych refleksji związanych z sektorem hotelarskim w Polsce. Po latach powojennego zastoju, transformacja ustrojowa zastała ten sektor w złym stanie, a wieloletnie zapóźnienia w jego rozwoju mają swoje konsekwencje do dziś, również w sferze kulturowej i mentalnej Polaków. Skok cywilizacyjny zapoczątkowany procesem transformacji okazał się jednak skutecznym impulsem do rozwoju polskiej branży hotelarskiej i rodzi pytanie, w jakim kierunku zmierza ten rozwój, jaki będzie obraz polskiego hotelarstwa za 15 czy 20 lat?   Kierunki rozwoju Sądząc po tym jak wielokierunkowo, ale i nieprzewidywalnie rozwija się branża, trudno o jednoznaczne wnioski. W mojej ocenie na dziś, można mówić o żywiołowym i niezrównoważonym rozwoju rynku hotelarskiego, którego jesteśmy świadkami i uczestnikami. Corocznie przybywa duża liczba hoteli, ale zarazem zaznacza się wyraźna dysproporcja w aktywności inwestycyjnej między różnymi regionami kraju. Duże inwestycje hotelowe koncentrują się w obszarze największych centrów biznesowych, powstają obiekty noclegowe typu „apartamentowce”, istnieje spora grupa quasi hoteli czy szara strefa różnych noclegowni funkcjonujących na obrzeżach sektora. Obok przypadków nietrafionych inwestycji czy przeinwestowania, hotele jako doskonały barometr zasobności społeczeństwa odczuwają skutki kryzysu. Umacnianie złotówki nie sprzyja eksportowi usług hotelarskich, a turystyczne rynki zagraniczne są w takiej sytuacji skutecznym konkurentem krajowych hoteli. Osłabianie popytu przy równoczesnym wzroście podaży usług jest powszechnie odczuwalne, nawet w hotelach biznesowych w dużych miastach, nie wyłączając Warszawy, gdzie ceny nadal mają tendencje spadkowe. Rozchwiany rozwój rynku hotelarskiego jest konsekwencją zjawisk typowych dla wczesnych stadiów rozwoju wolnego rynku, w tym zwłaszcza liberalizacji z [...]