Z doświadczeń hotelarza i wykładowcy

Autor: Robert Węglarz

Jak szkoły hotelarskie przygotowują do pracy w hotelu W poprzednim numerze tekstem Marcina Szakoły, dyrektora hotelu Campanile w Poznaniu „Praktykanci – zło konieczne czy niewykorzystany potencjał” zainicjowaliśmy dyskusję o poziomie przygotowania przez szkoły hotelarskie swoich uczniów i studentów do pracy w branży hotelarskiej. „Istnieją dwie stare jak samo szkolnictwo metody organizacji praktyk: ‘praktykant, czyli człowiek od brudnej roboty’ i druga równie beznadziejna – ‘praktykant widmo’. Jedynie nieliczni podchodzą do tego tematu, jako szansy na niemal bezkosztową rekrutację, szkolenie i selekcję przyszłych pracowników” – pisał Marcin Szakoła. „Traktujmy praktykę jak konkurs na stanowisko. Przy odrobinie wysiłku z naszej strony możemy wychwycić z rynku najlepszych dając im wiedzę i doświadczenie, a w zamian pozyskując dobrych pracowników na przyszłość”. W tym numerze głos w dyskusji zabierają dyrektorzy hoteli, którzy na co dzień mają do czynienia w praktykantami edukowanymi przez polskie szkoły hotelarskie. W przyszłym numerze wypowiedzą się pracowni uczelni hotelarskich.   A mianowicie: ilu jest takich świadomych managerów (czy właścicieli) jak Marcin Szakoła, który w poprzednim numerze HOTELARZA pisał o korzyściach płynących z właściwie pojmowanych praktyk zawodowych? Ilu gestorów hotelarstwa patrzy na praktykantów, jak na inwestycję z odroczonym terminem zwrotu? Niech każdy sam sobie odpowie na tak postawione pytanie, a być może zrobimy pierwszy krok ku lepszemu. Daleki jednak jestem od tego, aby całą winą za istniejący poziom praktyk obarczać rynek i hotelarzy.   Podejście praktykantów Tak się składa, że sam też wykładam na dwóch wyższych uczelniach przedmioty z zakresu hotelarstwa, a konkretnie Organizację technik i usług hotelowych i Teorię organizacji zarządzania w przedsiębiorstwach turystyczno- hotelarskich. Mam zajęcia na studiach stacjonarnych (dziennych), niestacjonarnych (zaocznych) i podyplomowych. Daje to możliwość dokonania porównań intensywności przeciętnego zaangażowania w proces dydaktyczny poszczególnych grup studentów. Największe można zaobserwować wśród studentów studiów podyplomowych, natomiast najmniejsze wśród stacjonarnych. Być może powodem tego jest różnica wieku, a być może zaangażowanie i świadomość edukacyjna, co zresztą nawzajem się przenika. Z rozmów ze studentami „podyplomówek” wynika, że decydują się oni na studia z zakresu hotelarstwa ze względu na swoją pracę związaną z tą branżą, poszerzenie swojej wiedzy z tego zakresu czy też w związku z zamiarem zmiany pracy. Dobrym symptomem [...]